Les Noirs
Redons keuze voor tonige litho’s, gedrukt in veel zwarte drukinkt, kan niet los worden gezien van zijn voorkeur voor duistere onderwerpen als monsters en fantasiefiguren. Door de gitzwarte schaduwen werden deze werken heel passend ‘noirs’ genoemd. In het samenspel van licht en duisternis creëert Redon een mystieke sfeer.
Later, toen hij stabiel geluk had gevonden in het gezinsleven, kon hij niet langer werken in zwart. Hij produceerde toen enkele kleurenlitho’s. Het serene Hoofd van een kind met bloemen wordt omgeven door lichte pastelkleuren.
Tekenen, krassen en kleuren
Redon werkte op transferpapier, waarvan de compositie op een lithosteen kon worden overgezet. Zo hoefde de kunstenaar zich niet met het ingewikkelde technische proces bezig te houden, maar kon hij vrijuit tekenen. Als de tekening op de steen was overgebracht, werkte hij nog door. Hij kraste ook in de steen (grattage) om witte lijnen te realiseren. Redon werkte in een beperkte oplage en bij zijn werk Hoofd van een kind met bloemen kleurde hij een aantal afdrukken zelfs met de hand in, waardoor elke afdruk een uniek kunstwerk werd.
Odilon Redon, Obsessie (Hantise), 1894
Odilon Redon, De vleugel (L'aile), 1893
Odilon Redon, Hoofd van een kind met bloemen (Tête d'enfant avec fleurs), 1897
Verder lezen:
- Ted Gott, The Enchanted Stone: The Graphic Worlds of Odilon Redon, Victoria 1990
- J.-K. Huysmans, L’art moderne, Parijs 1883
- William S. Lieberman en Odilon Redon, ‘Redon: Drawings and Lithographs’, The Bulletin of the Museum of Modern Art 19 (1952), nr. 2, pp. 3-15