Meesterlijke typografie
Nadat Auriol in 1892 was vertrokken bij het cabaret ging hij zich verdiepen in de kleurenlithografie en groeide hij uit tot de meest gevraagde illustrator van decoratieve boekomslagen, tijdschriften en bladmuziek. Met zijn opmerkelijke gebruik van typografie en monogrammen ontwikkelde hij een geheel eigen en zeer expressieve kunstvorm.
Hij verrijkte hiermee ook vaak het werk van andere kunstenaars, waaronder het kunstenaarsboek Les trente-six vues de la tour Eiffel van zijn leermeester Henri Rivière.
George Auriol, Menukaart voor Le Chat Noir, 1899
Henri Rivière, Vanaf de Rue Rochechouart (De la rue Rochechouart), 1902
Organische ornamenten
Auriols illustraties en grafische ontwerpen bevatten veel aan de natuur ontleende vormen en zijn sterk beïnvloed door de Japanse kunst. Vanwege het decoratieve karakter werd zijn werk door veel kunstenaars en critici geassocieerd met de opkomende art nouveau. Dit tot groot ongenoegen van Auriol, die de beweging hekelde en bespotte.
George Auriol, Theaterprogramma voor Ménages d'artistes van Eugène Brieux en Le maître van Jean Jullien (Théâtre Libre, 21 maart 1890), 1889
Verder lezen:
- Armond Fields, George Auriol, Layton 1895
- Arsène Alexandre, ‘George Auriol’, Art et décoration, pp. 161-180
- George Auriol, Roger Marx, Le Premier Livre des cachets, marques et monogrammes dessinés par Georges Auriol, Parijs 1901