Anekdotische voorstellingen
Het grote publiek had veel waardering voor de omslagen van Théophile-Alexandre Steinlen, met anekdotische voorstellingen in een realistische stijl. Hij ontwierp er bijna tweehonderd, vooral voor liedjes van maatschappelijk geëngageerde chansonniers, maar ook voor licht klassiek.
Maar het was Henri-Gabriel Ibels die uitgroeide tot de populairste illustrator van liedjes. Sommige van zijn prenten verbeelden de uitvoerende artiest, met wie hij vaak bevriend was, andere tonen de inhoud aan de hand van allerlei types.
De bladmuziek werd vaak gedrukt op goedkoop papier, met ruimte voor een prijsopgaaf van andere versies van dezelfde partituur en reclame voor andere bladmuziek.
Théophile Alexandre Steinlen, Bladmuziek Les blanchisseuses van Achille Bloch en Louis Raynal, uitgevoerd door Blondel en Marguerite Réjeane, 1893
Henri Gabriel Ibels, Bladmuziek Les bibis van Eugène Héros en Léopold Gangloff, uitgevoerd door Mévisto, 1892
Experiment
Naast commerciële illustraties waren er ook kleinschalige initiatieven van kunstenaars zelf, met een modern en experimenteel karakter.
Het hoogtepunt zijn de muziekboeken die Bonnard maakte met zijn zwager, de componist Claude Terrasse.
In de prenten voor Petites scènes familières vertaalde Bonnard de emotie en het ritme van de muziek in intieme huiselijke taferelen, opgebouwd uit een decoratief spel van golvende lijnen.
Pierre Bonnard, Papa, mama (Papa, maman) uit de prentenserie Petites scènes familières, 1893
Verder lezen:
- Gale B. Murray, ‘Music Illustration in the Circle of Bonnard. From Naturalism to Symbolism’, in Phillip Dennis Cate et al., Prints abound. Paris in the 1890s, Washington/Londen 2000
- Gérard Millot, ‘Henri-Gabriel Ibels, Nabi Illustrator of Songs. A Catalogue Raisonné of his Music Sheets’, Zimmerli Journal (2005), nr. 3, pp. 198-215