Affiche als verzamelobject
Sagots piepkleine winkeltje groeide binnen de kortste keren uit tot dé plek voor verzamelaars van het artistieke affiche. Waar liefhebbers aanvankelijk het gewenste affiche van de muur moesten scheuren of aanplakkers moesten omkopen, was het dankzij Sagot nu mogelijk een exemplaar te kopen zonder gebruikssporen. Hij bood zelfs speciale edities aan in beperkte oplages, gedrukt op luxe papier en gesigneerd.
Toen de rechter dreigde de verspreiding van Toulouse-Lautrecs controversiële affiche La Reine de joie dreigde te verbieden, kocht de gewiekste handelaar snel de hele voorraad op om die in zijn prenthandel te verkopen.
Henri de Toulouse-Lautrec, Affiche voor de roman Reine de joie, moeurs du demi-monde van Victor Joze, 1892
Jules Chéret, Affiche voor de Théâtrophone, 1890
Reclame door prentkunstenaars
Sagot bevestigde de status van zijn handel als het epicentrum van de moderne prentkunst door zijn visitekaartjes en advertenties te laten vormgeven door de belangrijkste Franse kunstenaars van dat moment.
Het beroemdste resultaat is het visitekaartje van Félix Vallotton, dat ook als reclame werd afgedrukt in de belangrijke tijdschriften. Hierop zien we de deftige prent- en boekenverzamelaars zich verdringen voor Sagots etalage, waar immers altijd het nieuwste van het nieuwste te bewonderen viel.
Félix Vallotton, De prentenliefhebbers (Les amateurs d'estampes), advertentie voor de galerie van Edmond Sagot, 1892
Verder lezen:
- Librairie Sagot, Catalogue d’affiches illustrées anciennes et modernes, Parijs 1891
- André Mellerio, La lithographie originale en couleurs, Parijs 1898
- Phillip Dennis Cate et al., The Color Revolution. Color Lithography in France, 1890-1900, Santa Barbara 1970